Nadżerka – konsekwencje zaniedbania leczenia
Nadżerka jest chorobą kobiecą, która dotyka kobiety bez względu na wiek. Nie jest uwarunkowana środowiskiem, wykształceniem, zawodem czy masą ciała, dlatego żadna kobieta nie może się czuć zwolniona z obowiązku kontroli w gabinecie ginekologicznym. Nieleczona nadżerka może być powodem poważnych powikłań.
Rozpoznawanie i metody leczenia nadżerki
Nadżerka to rodzaj infekcji intymnej, który pojawia się w miejscu uszkodzenia nabłonka pochwy. W początkowym stadium nie daje ona żadnych typowych objawów, a w późniejszym okresie pojawiają się symptomy typowe dla kandydozy czy waginozy – upławy o nieprzyjemnym zapachu, przemijające bóle w okolicy krzyżowo-lędźwiowej czy plamienie.
Czynniki sprzyjające powstawaniu nadżerki to:
- współżycie seksualne przy osłabionej błonie szyjki macicy, w okresie poporodowym, po poronieniu,
- częsta zmiana partnerów seksualnych,
- wielokrotne porody,
- stosowanie spirali antykoncepcyjnej,
- stosowanie akcesoriów erotycznych,
- niewłaściwa higiena intymna,
- zaburzenia hormonalne.
Rozpoznanie nadżerki możliwe jest dzięki badaniu cytologicznemu, jakie wykonuje lekarz ginekolog w swoim gabinecie.
Konsekwencje zaniedbania nadżerki
Świadomość kobiet odnośnie do konieczności przeprowadzania kontrolnych badań ginekologicznych wciąż rośnie, co jednak nie oznacza, że nie istnieje grupa pań, które bagatelizują kwestie zdrowia intymnego. Warto wiedzieć, że zaniedbanie nadżerki nie pozostaje bez konsekwencji. Wynik badania cytologicznego określa stopień zaawansowania schorzenia. Najwyższe, piąte stadium wskazuje na obecność komórek nowotworowych, co jest podstawą do stwierdzenia raka szyjki macicy. W takiej sytuacji wykonywane jest badanie histopatologiczne wycinka nabłonka, który pobiera się ze zmienionego miejsca.
Nowotwór oznacza bardzo zaawansowane stadium nadżerki, ale również na niższych poziomach jest ona niebezpieczna. Na możliwość wystąpienia komórek nowotworowych wskazuje już grupa IV, która wymaga wykonania biopsji, a wskazanie na grupę III oznacza pojawienie się komórek dysplastycznych, które mogą przekształcić się w nowotworowe. Leczenie nadżerki w gabinecie ginekologicznym wykonuje się przy wystąpieniu grupy II. Powszechnie stosowane są wówczas leki dopochwowe oraz przeprowadzane jest wypalanie czy zamrażanie komórek chorobowych.